Het is aan het begin van de middag, twee uur eerder dan de afgesproken tijd, dat ik de Nederlandse ambassade in Kiev binnenloop. Drie uur eerder ben ik met mijn vlucht uit Amsterdam geland en tussendoor heb ik een hotel, een Oekraïense simkaart en wat andere basisbenodigdheden geregeld voor de aankomende dagen. Een tweetje met de ambassadeStefan weet niets van mijn komst. Door één tweetje met een kennis van Stefan en de Nederlandse ambassade in Kiev is hij naar de ambassade gekomen in de hoop een code van Western Union te krijgen, zodat hij 100 euro op kan halen. Het zou de 100 euro van een factuur van RT zijn, één van de weinige opdrachtgevers waar Stefan als journalist nog welkom was. De rest van zijn opdrachtgevers, zoals GeenStijl.nl waar hij op publiceerde (evenals via Reporters Online), hadden hun handen al lang van Stefan afgetrokken, nadat hij een paar maanden geleden in Beiroet opgepakt was voor fraude met een creditcard. Geenstijl helpt Stefan uit Libanese celVeel opdrachtgevers voelen zich misleid omdat iedereen in eerste instantie dacht dat hij gearresteerd werd in Beiroet voor zijn journalistieke werk, een leugen die hij daags voor zijn arrestatie zelf openbaar maakte via social media. ‘Ik heb
