Auteur: Michel Baljet

"Ik ben Michel Baljet, een Nederlandse journalist en onderzoeker. Mijn reis heeft me over continenten en in conflictzones gebracht, waar ik met regelmaat op de juiste plek was op het verkeerde moment. Ik word gedreven door de wens om de waarheid te ontdekken en onpartijdige verslaggeving te leveren, zelfs als dat betekent dat ik me volledig moet onderdompelen in de meest uitdagende landschappen van onze samenleving. Op dit moment bevind ik me in een periode van medische revalidatie. Ondanks deze tijdelijke tegenslag blijf ik vastberaden in mijn werk, en gebruik ik deze tijd om te schrijven over actuele gebeurtenissen en tot nadenken stemmende stukken uit mijn uitgebreide archief te delen. Zoals altijd sta ik klaar om weer te duiken in de prachtige afvalbergen van onze samenleving zodra ik daar weer toe in staat ben.
Geplaatst op door — 1 reactie

13 en zwanger. Gelukkig staat ze niet alleen

image

Je vader heeft je al op jonge leeftijd met je moeder achtergelaten, op school gaat het goed maar je moet nog wel een paar jaar voor je klaar bent.

Je toekomstplannen? daar begin je net pas over na te denken, waarom de haast – je hebt nog een heel leven voor je-. Je moeder werkt zich 6 dagen per week een slag in de rondte om alle eindjes aan elkaar te breien zodat je naar school kan en zodat je al het andere kan doen wat je als 13-jarig meisje wil doen. Dan kom je erachter dat je zwanger bent en, als je het overleeft, moeder bent op je 14e. (de kans dat ze overlijdt tijdens de zwangerschap is onder de 15 jaar 5x groter dan iemand van 25).

Haar moeder werkt 6 dagen per week voor ongeveer 250 euro per maand plus wat sociale zekerheid. Zij gaat naar school en vindt daar de liefde van haar leven. Ze hebben het leuk samen en waarschijnlijk door de lak aan preventief onderwijs en voorbehoedsmiddelen in dit land komt van één het ander. Er over praten is taboe, dus zodra het hoge woord er eindelijk uit is blijkt het al drie maanden verder te zijn. Met een boze vader achter je aan die je liever dood dan levend ziet is het meest logische besluit om met je toekomstige man van twee jaar ouder te vluchten. Besluiten nog geen moeder te willen zijn kun je gevoelsmatig niet maken en daarnaast is het plegen van abortus ook niet toegestaan. Maar je hebt er vertrouwen in, je word een fantastische moeder.

Abortus is alleen toegestaan als het leven van de moeder in gevaar is of wanneer het kind misvormd is, hiervoor moet een rechter toestemming geven, dit is een lang bureaucratisch proces waarbij als er een uitspraak komt het vaak al te laat is. Daarnaast is het door de kerk niet geaccepteerd, dus als je al een rechter vindt kun je “de steun” van de kerk daarna wel vergeten.

Tussen 2000 en 2010 zijn het aantal tienerzwangerschappen in Ecuador met ruim 70% gestegen. Het enige geluk waar we over kunnen spreken is dat het kind in een soort van liefde is ontstaan, 1 op de 4 vrouwen in Ecuador wordt namelijk slachtoffer van seksueel geweld.

Veel tienermoeders hebben geen partner en voeden het kind zelf op, het ziet er naar uit dat deze dochter de weg van haar alleenstaande moeder zal opvolgen.

Ze staat gelukkig niet alleen in haar strijd. Bijna 40% van de meisjes in Ecuador onder de 20 is moeder of zwanger. Bij de meisjes zonder onderwijs ligt dit getal zelfs schrikbarend hoger.

Geplaatst op door — 1 reactie

[Dutch] De deur blijft dicht. Zouden ze dood zijn?

image

Al maanden kijk ik op ze uit wanneer ze spelen op straat, geld proberen bij te verdienen met de verhuur van parkeerplekken of met een klant die bij hun binnen loopt, op zoek naar een nieuw avontuur. Een paar dagen geleden verlieten drie mannen in alle vroegte het huis. Het hek voor hun voordeur was geforceerd verwijderd en er zt geen klink meer in de voordeur, sindsdien komt er geen teken van leven meer uit het huis van één van mijn buren…

De buurt in Quito waar ik momenteel woon is niet de meest veilige buurt die je je kan bedenken, aangeraden wordt om er na 19:00 niet meer over straat te lopen, het wemelt er van de “huur per uur” hostels en elke ondernemer heeft een alarmknop om een speciale eenheid op te roepen voor het geval dat er iets gebeurt.

Het gezin, -als het al een gezin is- bestaat uit drie kinderen en twee vrouwen. De jongste (jongen) schat ik 5 jaar en de twee meisjes beide onder de 15, waarvan één dichter bij de 10 dan de 15 zit.  Ze wonen schuin onder het balkon waar ik paar keer per dag sta om van het uitzicht te genieten.

Het was afgelopen maanden al een fascinerend gezin; het jongetje (5) was vaak ‘s avonds laat tegen middernacht nog te vinden op straat voor het huis, en wanneer de blauwe TL verlichting aanging en twee jonge meisjes zich hadden opgedoft waren er veel nieuwe en soms vaste mannelijke klanten te vinden bij mijn buren.

Afgelopen weekend was er een hoop commotie buiten, het stalen hek, dat vele huizen hebben hier, en de tot voor kort beschermende buitendeur van mijn buren lagen midden op de straat. Een paar mannen drongen zich door de houten voordeur en waren duidelijk niet van plan zonder antwoorden te vertrekken. Terwijl één van de meisjes neer valt nadat ze een rake klap in haar gezicht heeft gekregen weten de mannen zich al schreeuwend een weg te werken binnen het huis. De deur sluit even en door het dempen van de stemmen lijkt het weer rustig te zijn in de straat.

Niet veel later schiet de deur weer open waarna één van de meisjes naar de hoek van de straat rent en roept naar wie zij denkt dat het de politie is. Net na haar rent één van de mannen haar achterna. Teleurgesteld dat de auto die voorbijreed niet een politiewagen was en zichtbaar bang werken ze haar met tegenstribbelen een weg terug naar haar thuis. Nadat twee van de mannen het stalen hekwerk dat nog op straat lag naar binnen slepen sluit de deur.

Een paar minuten later komt er op grote snelheid een politiewagen de straat inrijden, die met geschreeuw en glasgerinkel op de achtergrond de hoek om rijdt, op naar een volgende melding.

De volgende uren vindt er op de achtergrond van mijn rustige balkonmoment een smekende discussie gaande. Het is tijd om maar eens te gaan slapen.

…De volgende ochtend verlaten drie mannen in alle vroegte het appartement. Later valt me op dat er geen deurklink meer op de deur zit en er verdacht nieuwe houten platen voor het raam zitten. Sindsdien is het rustig in de straat, geen spelend kind meer, geen blauw licht meer aan of vreemde mannen in straat. Helemaal niets. De deur van mijn buren blijft gesloten. Zouden ze er nog zijn…

(Foto is niet de deur uit dit artikel)

Geplaatst op door — 1 reactie

[DUTCH] Ecuador vecht voor internet vrijheid en wint #InternetLibre

Vanaf vandaag staat Ecuador wat betreft de bescherming van de vrijheid van internet niet alleen bekend als beschermengel van o.a. Assange en Snowden maar hebben ze een andere grote stap gezet in de bescherming van de internetvrijheid. 

Vandaag is besloten om het artikel 474 (Bewaren van gegevens en rapporten.) te schrappen van COIP (Organic Penal Code).

Waarom dit goed nieuws is. 

Dit artikel zal o.a. internetproviders verplicht stellen alle data van gebruikers voor 6 maanden op te slaan. Het zou hier gaan om het bijhouden van internetactiviteit, telefoonnummers, adressen, statische en dynamische IP gegevens, en alle vaste en draadloze communicatieverbindingen. Daarnaast moesten al deze gegevens gekoppeld worden aan elkaar (gebruiker ed).

Een andere regel zou zijn dat internetcafés hun klanten moesten opnemen (op video). Het niet overdragen van deze gegevens zou onder de criminele wetgeving vallen.

Vandaag is besloten af te zien van Artikel 474 en daarmee heeft Ecuador laten zien niet de tendens van veel andere te gaan volgen om de vrijheid van het internet af te nemen

Voor de volledige wetgeving: https://docs.google.com/file/d/0B5cMEHQ2197-Z3FiRlR4Q2s4dWc/edit (zie pag 188 voor artikel 474)

Geplaatst op door — 1 reactie

Geen vijfsterrenhotel in Nieuwstraat

Eind februari dit jaar maakte de gemeente Breda bekend dat er plannen waren voor een hotel in het voormalige klooster aan de Nieuwstraat. Omdat ik de ontwikkelingen rondom de Nieuwstraat al enige tijd volg, schreef ik hier een aantal weken geleden een column over. Toen maakte ik me vooral druk of dat de gemaakte afspraken met de zusjes in 1992 wel waren nagekomen. Daarnaast frustreerde ik me over het feit dat de gemeente me niet de contracten van toen wilde laten inzien.

Afgelopen weken heb ik via andere wegen die contracten gekregen en heb ik met veel betrokkenen gesproken. Wat nu blijkt is dat het voorlopige koopcontract tussen WSG en HERMON BV ondertussen alweer ontbonden is. Het zou gaan om de verkoop van de Nieuwstraat welke WSG voor 3,2 miljoen euro aan HERMON BV verkocht. Dit is een opvallend bedrag omdat WSG het een paar jaar daarvoor van de gemeente heeft gekocht voor 1,6 miljoen. Daarna heeft WSG nog miljoenen voor renovatie ontvangen maar eigenlijk niets meer gedaan dan de boel de boel te laten.

Wat ook opvallend is, is dat de gemeente een clausule had opgenomen in het contract met WSG dat wanneer WSG voor 2010 niet aan haar restauratieverplichtingen had voldaan de WSG verplicht was de Nieuwstraat weer aan te bieden aan de gemeente. Na navraag heb ik ook begrepen dat WSG dit op de valreep gedaan heeft maar de gemeente Breda dit aanbod heeft geweigerd.

Ik heb op het moment dat ik dit schrijf bij diverse instanties nog wat vragen open staan (o.a. WSG en gemeente). Zodra ik hier antwoord op heb zal ik deze post updaten. Maar de meest nijpende vraag natuurlijk… Wat gaat er met de Nieuwstraat gebeuren? laten we de verloedering doorgaan?

Geplaatst op door — 1 reactie

Dossier Nieuwstraat: De bestanden (laatste update 20/04/2012 12:04)

Op deze pagina zal ik alle bestanden uploaden die ik via de verschillende wegen ontvang betreft de aan- ver- en doorverkoop van de nieuwstraat (het voormalige klooster) te Breda

laatste update: 20 april 2012 08:50

Via een derde (niet de gemeente) heb ik vast een aantal documenten mogen ontvangen (document 1 t/m 5) dit zijn kadaster uittreksels, aktes van ruilen van gronden en koopovereenkomsten koopovereenkomsten tussen zowel de zusjes en de gemeenten als de gemeenten en WSG.

Berichten:

Dan maar over de rug van onze dode zusters

Documenten:

___________________________

document 1

Verkoop acte van de zusjes aan de Gemeente Breda

Datum: 14 oktober 1992

___________________________

document 2

Verkoop acte van de Gemeente Breda aan WSG

Datum: 2 januari 2007

___________________________

document 3

Ruiling en levering acte Gemeente Breda en Slokker Vastgoed BV

Datum: 24 september 2004

___________________________

document 4

Kadastraal bericht object Nieuwstraat

Datum: 10-04-2012

___________________________

document 5

Uittreksel Kadastrale Kaart Nieuwstraat

datum: 10-04-2012

___________________________

Overige documenten

In de eerste column heb ik ook een aantal documenten gebruikt die ik gevonden had in oude notulen of in het stadsarchief.

Bevestiging aankoop gronden (1992)

Motivering aankoop en voorwaarden (1992)

Bevestiging ombouwen tot studenten woningen (1992)

Aanvraag krediet voor verbouwing tot studentenwoningen (1993)

Aanvraag extra gelden voor verbouwing tot studentenwoningen (1994)

Geplaatst op door — Geef een reactie

Dan maar over de rug van onze dode zusters?

Het College van B&W van Breda reageert dolenthousiast op de nieuwe plannen van HERMON BV. Maar wacht even, is dit ethisch juist?

“De panden en de kapel aan de Nieuwstraat ondergaan volgend jaar een onvoorstelbare metamorfose” dat was de voorspelling van de eigenaren van WSG (woning stichting Geertruidenberg) in 2007. Deze voorspelling is uitgekomen. De panden (het voormalig klooster in het centrum van breda) zijn namelijk sindsdien in verval geraakt en verloederd. Haar -vol met posters en graffiti gedecoreerde- buitenmuren zijn ondertussen een schande voor het straatbeeld van Breda geworden. Daarmee komt de tweede voorspelling van deze directeuren van WSG en wel “Met dit stukje Breda komt het helemaal goed” niet geheel naar verwachting uit.

Nu niet gelijk afhaken met lezen want we moeten echt even terug in de geschiedenis om te snappen wat er nou vooraf is gegaan.

Geschiedenis

Op 24 september 1992 werd de gemeente Breda trotse eigenaar van de Nieuwstaat 21-29 in Breda. Zei kochten het voormalige klooster van de congregatie zusters Franciscanessen van Mariadal.

Nadat de onderhandelingen in eerste instantie vastliepen -door een te hoge vraagprijs- nam de vraagprijs van het klooster in 1992 aanzienlijk af omdat de gemeente een afspraak met de zusters gemaakt had. Ze spraken af dat het voormalige klooster gebruikt diende te gaan worden voor “huisvesting van studenten” en non-commerciële doeleinden. Bij het niet nakomen van deze afspraken was de gemeente verplicht een boete te betalen van 1 miljoen gulden aan de “zussen”. Ook moest er een boete van 1 miljoen gulden betaald worden indien de kapel niet gebruikt zou worden voor liturgische en pastorale doelen.

Onze gemeenteraad en Burgemeester Nijpels maakte hiermee een belofte aan de zusters.

Studentenwoningen

Na de koop werd het voormalige klooster omgebouwd tot studentenwoningen (ruim 100) de kosten hiervan, die oorspronkelijk 1,216.763,- gulden zouden zijn vielen ruim 40% hoger uit

We verkopen de boel

In 2006 kwam de gemeente erachter dat het toch wel flink wat geld kosten om de boel te renoveren en te onderhouden en daarom besloot de gemeente om het klooster af te stoten naar een derde partij. Dit werd WSG. In de jaren daarop stond het pand leeg en ontving de WSG miljoenen aan subsidie om de boel te restaureren en om te bouwen tot zorgcomplexen. 

Maar blijkbaar ging het met WSG financieel niet heel erg goed en verloor zij uiteindelijk in 2010 ruim 60 miljoen aan haar eigen vermogen door risicovolle investeringen. Hierdoor kon de restauratie van onder andere de Nieuwstraat niet door gaan.

De WSG besloot om het pand door te verkopen om zo geld bij elkaar te harken en niet failliet te gaan. Een paar weken terug werd de nieuwe bestemming bekend, en wel een vijfsterrenhotel met ruim 80 kamers en een bar en retail gedeelte in de oorspronkelijke kapel. Ons college van B&W reageerde dol enthousiast op het initiatiefvoorstel welke ongeveer een maand eerder was ingediend door de nog voor mij redelijk onbekende HERMON BV. Maar wat zullen de “zussen” ,die zulke duidelijke randvoorwaarden gesteld hadden hiervan denken?

Nu ben ik van mening dat het goed is dat er eindelijk wat gebeurt met de Nieuwstraat maar moet dit ook betekenen dat gemaakte afspraken uit het verleden niets meer waard blijken te zijn? Zijn deze echt niet na te komen of in overleg op een andere manier in te vullen? Heeft het college er überhaupt over nagedacht?

Afgelopen weken heb ik contact gehad met allerlei instellingen, vanaf het bisdom in Breda tot het KNR (Officiële koepelorganisatie van de Religieuze Instituten)

Gemeente wil informatie niet geven

Naar aanleiding van die gesprekken heb ik afgelopen week geprobeerd om de oorspronkelijke contracten tussen de zusters en de gemeente, en de gemeente en WSG boven water te krijgen. Helaas stuitte ik tegen een muur van tegenwerking aan.

De gemeente wil me de contracten niet geven, dus heb ik afgelopen week en WOB (wet openbaar bestuur) verzoek ingediend, dit is een verzoek waar de gemeente verplicht word om de documenten alsnog te openbaren.

Wij hebben recht op die documenten omdat we dan antwoord kunnen hebben op vragen als; voor welk bedrag is het toendertijd gekocht en verkocht, onder welke exacte voorwaarden nog meer? Daarnaast vraag ik me af waarom de gemeente er nooit voor gekozen heeft, -toen de panden aan het verloederen waren- om deze van WSG te onteigenen? Hoe heeft het zover kunnen komen dat een eeuwenoude monumentale straat in een paar jaar zo afgetakeld en afgedankt is?

Geen verantwoording durven te nemen.

Gelukkig moet onze gemeenteraad nog stemmen over het plan van een vijfsterrenhotel. Ik ga er vanuit dat onze volksvertegenwoordigers het ook niet op hun kerfstok willen hebben dat er -zonder dat er ook maar even over gerept wordt- over de rug (van de zover ik heb kunnen nagaan ondertussen overleden) zusters hier een commerciële deal word gemaakt. Dit tegen alle afspraken in om maar niet de verantwoording te hoeven en te durven nemen voor de ravage die is achtergelaten in het hartje van Breda.